Szkolenie początkowe z zakresu teorii sterowania

Dzięki wsparciu ze środków siódmego programu ramowego (7PR) UE zespół projektu SADCO (Sensitivity analysis for deterministic controller design) przekazał młodym badaczom i przyszłym liderom naukowym umiejętności i wiedzę z zakresu teorii sterowania.

Za pomocą sieci kształcenia początkowego (ITN) zespół projektu przeszkolił początkujących naukowców (ESR) w licznych dziedzinach, w tym z zakresu wrażliwości optymalnych strategii na zmiany w specyfikacji problemu oraz projektowania deterministycznych kontrolerów. Sieć ITN dostosowała programy szkoleniowe do każdego z indywidualnych naukowców, aby w optymalny sposób wykorzystać ich umiejętności i zainteresowania oraz by wykorzystać maksymalnie zasoby instytucjonalne partnerów.

Oprócz tego zespół SADCO przyczynił się do ustanowienia teoretycznych podstaw w tej dziedzinie oraz wsparł transfer wiedzy do przemysłu. Stypendyści badali takie zagadnienia, jak warunki optymalne i analiza wrażliwości, podejście Hamiltona-Jacobiego, metody stabilizacji dla systemów nieliniowych, systemy zakłócone oraz gry różniczkowe.

Narzędzia opracowane dzięki projektowi SADCO mogą przynieść Europie korzyści ekonomiczne i środowiskowe, a przeprowadzone badania zaowocują powstaniem innowacyjnych rozwiązań w kluczowych dziedzinach technologicznych. Przykładowo w dziedzinie lotnictwa rzadki, wielkoskalowy solwer nieliniowy WORHP został wybrany jako standardowy solwer do prac Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) w ramach przyszłych projektów. Jeden z potentatów przemysłu motoryzacyjnego chce wykorzystać nowo opracowane metody w narzędziu weryfikującym algorytmy unikania kolizji.

Inna część prac wywarła istotny wpływ na dziedziny spoza zakresu przedmiotowego projektu. Chodzi tu o ćwiczenia fizyczne (spersonalizowane programy ćwiczeń, uwzględniające parametry fizjologiczne danej osoby) oraz modele makroekonomiczne (nieliniowa kontrola predykcyjna modelu).

W trakcie realizacji projektu jego uczestnicy nawiązali ze sobą owocną współpracę, organizując wspólne działania i przygotowując publikacje.

W ciągu czterech lat zorganizowano liczne wydarzenia szkoleniowe i naukowe, w tym warsztaty, szkoły letnie, recenzje badań, dni dla doktorantów oraz konferencje. Program objął także szereg szkoleń uzupełniających, zorganizowanych na poziomie sieci z zamiarem przekazania stypendystom umiejętności i narzędzi potrzebnych im w przyszłej pracy zawodowej.