Szkło oraz ceramika szklana to wyjątkowo uniwersalne materiały. Stanowią
podstawę rozwijającej się, zaawansowanej technologicznie branży o dużym
znaczeniu. Ponieważ te materiały są tak uniwersalne, opracowywanie
wiedzy związanej z ich wytwarzaniem przyczynia się do rozwoju innych
dziedzin, takich jak medycyna, telekomunikacja, fotonika oraz czyste
technologie.
Projekt
GLACERCO (Glass and ceramic composites for high technology applications) realizowany był przez multidyscyplinarne konsorcjum złożone z renomowanych organizacji przemysłowych, badawczych i naukowych. W ramach projektu GLACERCO zatrudniono 17 początkujących oraz 6 doświadczonych badaczy, aby opracować innowacyjne, tanie i przyjazne dla środowiska materiały oparte na szkle oraz technologie ich przetwarzania. Badacze uczestniczyli w wielu programach i warsztatach szkoleniowych.
W zakresie witryfikacji oraz ponownego wykorzystania odpadów uczestnicy projektu GLACERCO opracowali innowacyjny i tańszy sposób na odizolowanie szkła porowatego i ceramiki. Produkt ten został opatentowany i ma szansę szybko trafić na rynek. Ponadto otrzymane z odpadów materiały szklano-ceramiczne mogą zastąpić porowate płytki kamienne lub być stosowane do wytwarzania energooszczędnych materiałów budowlanych.
Jeśli chodzi o projektowanie zaawansowanych kompozytów, członkowie zespołu badali struktury wzmacniające, takie jak włókna szklane, nanorurki węglowe, nanorurki z azotku boru oraz z grafenu. Nowe kompozyty mają właściwości lepsze niż konwencjonalne materiały i mogą znaleźć zastosowanie w podzespołach elektronicznych oraz elementach wykorzystywanych w przemyśle lotniczym oraz petrochemicznym.
Zespół opracował także borokrzemowe szkło do laserów 1,5 µm, wyróżniające się lepszymi właściwościami emisyjnymi oraz ograniczonym zużyciem energii. Do innych osiągnięć należy opracowanie włókien szklanych z tellurku, cechujących się niskim tłumieniem, oraz wysoce stabilnych szkieł tellurkowych, które można wykorzystać odpowiednio w detekcji optycznej oraz zastosowaniach termoelektrycznych.
Zbudowano również proste, tanie czujniki optyczne, umożliwiające nieniszczące badanie starzenia się chemicznego polimerów wzmocnionych włóknami szklanymi (GFRP). Uczeni stworzyli wbudowane czujniki zanikające, zdolne do wykrywania początków dyfuzji wilgoci w GFRP po wystawieniu na działanie wody morskiej w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia. Osiągniecie to jest szczególnie ważne dla przemysłu gazowo-naftowego ze względu na znaczące oszczędności związane z zastąpieniem tradycyjnych elementów stalowych komponentami z GFRP.
Uczestnicy projektu opracowali również oparte na szkle biomateriały, przeznaczone do uwalniania leków, wymiany tkanki kostnej i protez stawów. Innowacyjne powłoki i rusztowania szklane, szklano-ceramiczne i kompozytowe cechują się ulepszonymi właściwościami mechanicznymi i bioaktywnością w porównaniu z dotychczas stosowanymi materiałami.
Metody zastosowane w projekcie GLACERCO zostały opisane w szeregu artykułów oraz zostały objęte wnioskiem patentowym. Film wideo na temat projektu można zobaczyć
tutaj.
poleca:
