Świat jest bez wątpienia mobilny i dobrze połączony. Dzięki penetracji telefonii komórkowej na masową skalę, niezależnie od miejsca, w jakim się znajdziemy, zawsze jest możliwość wykonania telefonu lub napisania wiadomości tekstowej.
Jednak jest wyjątek w tym dobrze połączonym świecie: rzeczywiście odizolowane i wiejskie obszary, takie jak amazońska dżungla, często zamieszkane przez niewielką liczbę ludności o niskich dochodach. Tutaj ze względu na koszty budowy klasycznej infrastruktury dostępowej i pośredniej, zysk z inwestycji w takie projekty jest niemalże 1 000 razy niższy niż ten osiągalny na obszarach miejskich. W konsekwencji operatorzy telefonii komórkowej zwykle pomijają te obszary wiejskie.
Problem polega jednak na tym, że są to te same miejsca, które jednocześnie najbardziej potrzebują wsparcia i pomocy w rozwoju – a komunikacja ma tutaj kluczowe znaczenie. Aby wypełnić tę lukę i przyłączyć odcięte regiony, partnerzy finansowanego ze środków UE projektu TUCAN3G zamierzają wprowadzić telefonię mobilną i serwisy danych do najbardziej odizolowanych i wiejskich regionów na świecie.
Proste i tanie, ale skuteczne
Rozwiązanie TUCAN3G wykorzystuje nowe technologie bezprzewodowe do budowy sieci dostępowych opartych na femtokomórkach 3G. Femtokomórki, które przypominają router bezprzewodowy, to zasadniczo małe, komórkowe stacje bazowe o niskiej mocy pełniące funkcję wzmacniaków sygnałów. Zdaniem naukowców z projektu, atut femtokomórek polega na tym, że zasilane są energią słoneczną, co eliminuje zapotrzebowanie na kosztowną infrastrukturę energetyczną, która w tych odległych obszarach jest po prostu niewykonalna. Zamontowanie na przykład klasycznej stacji dostępowej może kosztować ponad 40 000 EUR, podczas gdy femtokomórka jest do kupienia za jedyne 500 EUR. Ponadto femtokomórki są łatwe w montażu, a ich konserwacja może ograniczać się do prostej rekonfiguracji wykonywanej zdalnie.
Halo, tu Amazonia
Aby wykazać rentowność tego systemu, w ramach projektu TUCAN3G powstała platforma demonstracyjna w bardzo odległej części amazońskiego lasu deszczowego. Demonstracja polegała na zapewnieniu łączności 3G sześciu wioskom położonym na brzegu rzeki Napo w regionie Balsapuerto w północno-wschodniej części peruwiańskiej Amazonii.
Wykorzystując jedynie niewielkie femtokomórki 3G zainstalowane w każdej wiosce, mieszkańcy mogli kontaktować się z bliskimi, koordynować usługi opieki zdrowotnej, a nawet negocjować cenę sprzedawanych płodów rolnych. Zryczałtowana taryfa za VoIP wynosiła około 9 EUR plus koszt pobranych kilobajtów. Od uruchomienia systemu użytkownicy wykonują średnio 40 połączeń dziennie.
W kierunku łączności uniwersalnej
Poza podłączeniem oddalonych wiosek, partnerzy projektu przekonali także samorządy terytorialne do wspierania rozwoju małych, mobilnych operatorów wiejskich podłączonych do sieci szkieletowej Telefónica, zapewniając w ten sposób mieszkańcom wsi stałą łączność. Co więcej południowoamerykański bank rozwoju przeznaczył kwotę ponad 700 000 EUR na rozbudowę programu w kolejnych 15 wsiach.
Jednak największym być może osiągnięciem projektu jest dowiedzenie, że opracowanie zrównoważonych i długofalowych rozwiązań komórkowych dla oddalonych wsi, liczących mniej niż 250 mieszkańców, jest rentowne. Mając na względzie liczbę takich wsi, nie tylko w krajach rozwijających się, ale także w całym rozwiniętym świecie, potencjalne oddziaływanie projektu TUCAN3G jest przeogromne. Niedługo, dzięki tego typu badaniom, powszechna łączność będzie mogła stać się rzeczywistością.
Więcej informacji:
witryna projektu TUCAN3G
poleca:
