Wraz z siłą nowych technologii, która przyspiesza postęp ludzkości, zmniejszanie przepaści cyfrowej, w której miliardy ludzi wciąż nie mają dostępu do internetu, staje się ważniejsze niż kiedykolwiek. Aby osiągnąć cyfrową równość na rzecz wzrostu społeczno-gospodarczego, społeczność światowa – od rządów po podmioty niepaństwowe – pracuje nad zapewnieniem przystępnego cenowo, powszechnego dostępu do internetu na całym świecie. Jest to istotne w czasach, w których technologia 5G z udoskonalonymi funkcjami zwiastuje początek ulepszonej formy łączności z internetem. Koszty połączeń pozostają jednak główną przeszkodą na drodze do wywiązania się z obietnicy powszechnego dostępu.
Aby sprostać temu wyzwaniu, międzynarodowy zespół naukowców wdrożył na żywo test architektury sieci 5G ukierunkowany na odbiorców w hiszpańskim mieście Tarragona. Było to możliwe dzięki finansowanemu przez UE projektowi RIFE.
W podsumowaniu testu w
komunikacie prasowym badacze powiedzieli, że planowali go, mając na względzie przystępność cenową i dostęp. Jak zaznaczają, test obejmował „opartą na oprogramowaniu platformę firmy InterDigital wspierającą usługi oparte na elastycznym IP w połączeniu ze sprzętem przez sieć
guifi.net w największej wspólnej sieci ponad 40 tysięcy węzłów Katalonii, w Hiszpanii”.
Redukcja kosztów i zwiększenie wykorzystania szerokiego pasma
Sieć wspólnotowa jest określana jako system komputerowy, który ma na celu pomoc społecznościom danego regionu poprzez wspieranie, rozszerzanie i rozbudowę już istniejących sieci społecznościowych. Węzły to urządzenia – takie jak komputery osobiste i telefony komórkowe – będące częścią większej struktury danych lub sieci. Według członków sieci
guifi.net, która brała udział w projekcie RIFE, jest ona „oddolnym, obywatelskim projektem technologicznym, społecznym i ekonomicznym, mającym na celu stworzenie wolnej, otwartej i neutralnej sieci telekomunikacyjnej”.
W komunikacie prasowym wyjaśniono, że wdrożenie architektury sieci przyczyni się do obniżenia kosztów, zwiększenia wykorzystania przepustowości w sieci fronthaul, skoncentruje się na łączach partnerskich – zazwyczaj kosztownej części sieci społecznościowej – oraz możliwości łatwego hostingu usług społecznościowych. „Wdrożenie w Tarragonie to czysta instalacja oprogramowania, której celem jest radykalna optymalizacja istniejącej infrastruktury”.
Termin
„fronthaul” jest używany do określenia połączenia pomiędzy radiem wieży telefonii komórkowej a szkieletem sieci mobilnej. Termin „backhaul” zaś odnosi się do połączenia pomiędzy stacją bazową a rdzeniową siecią przewodową.
Dirk Trossen, główny starszy inżynier firmy InterDigital i jeden z uczestników projektu RIFE, zacytowany w komunikacie prasowym, powiedział, że test wykorzystuje możliwości sieci 5G i dodał, że nie chodzi tylko o poprawę przepustowości. Podkreślił, że jest to również „skupienie się na wyzwaniu natury społecznej, jakim jest zapewnienie większej liczbie osób dostępu do internetu w przystępnej cenie”.
Aby udostępnić internet tym, którzy do tej pory go nie mieli i zapewnić stabilne połączenie za rozsądną cenę, projekt RIFE (architectuRe for an Internet for Everybody – architektura internetu dla wszystkich) koncentrował się na zwiększeniu wydajności bazowych sieci transportowych oraz zaangażowanych w nie architektur i protokołów. Ostatecznym celem jest ocena opłacalności komercyjnej platformy RIFE, która będzie stanowić podstawę zrównoważonego łańcucha wartości.
Na
stronie RIFE badacze wyjaśniają, że mają nadzieję na rozwój możliwości biznesowych dla władz lokalnych i operatorów sieci typu backhaul. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez zaangażowanie wirtualnych operatorów sieci, którzy użytkują niedostatecznie wykorzystywaną przepustowość w nowych relacjach biznesowych z klientami lokalnymi, umożliwiających stworzenie nowatorskich modeli biznesowych często ukierunkowanych na kwestie społeczne.
Więcej informacji:
strona internetowa projektu
poleca:
