W bezpośrednim następstwie katastrofy konwencjonalne systemy łączności
mobilnej mogą być przeciążone ze względu na tymczasową potrzebę
dodatkowej przepustowości. Zwykle możliwe jest uzyskanie dodatkowej
przepustowości — jednak optymalnym rozwiązaniem byłoby stworzenie
jednego systemu łączności zdolnego sprostać potrzebom rutynowym, jak i
nadzwyczajnym.
Stworzenie takiego systemu jest celem finansowanego przez UE
projektu "Public protection and disaster relief – Transformation center"
(
PPDR-TC). Założeniem konsorcjum
jest określenie interoperacyjnej, bezpiecznej i elastycznej architektury
usług łączności głosowej i transmisji danych, dostosowanej do sytuacji
awaryjnych. Grupa składająca się z 10 członków bada optymalne połączenie
komercyjnej infrastruktury szerokopasmowej z systemami awaryjnymi.
Przedsięwzięcie realizowane jest od kwietnia 2013 r. do września 2015 r.
Do czynności wstępnych należało określenie wymogów użytkowników i
identyfikacja luk w stosowanych obecnie technologiach. Zespół opracował i
udokumentował referencyjne scenariusze zastosowania, usługi ochrony
ludności i reagowania w przypadku katastrof (PPDR) oraz wymogi
aplikacyjne. Projekt uzyskał pozwolenia i powiadomienia od właściwych
organów we wszystkich krajach uczestniczących w jego realizacji. Baza
danych specyfikacji PPDR miała zostać upubliczniona do lutego 2014 r.,
dane zaś wprowadzone do marca 2014 r.
Grupa zidentyfikowała, przeanalizowała i sklasyfikowała usługi
referencyjne PPDR. Badacze przeprowadzili ocenę wstępną scenariuszy
walidacyjnych, a także określili narzędzia projektu; działania te
szczegółowo opisano w dwóch dokumentach wewnętrznych.
Zespół projektu przygotował także model biznesowy dla Europy, podsumowując procedury obsługi systemów PPDR.
Finalizacja projektu PPDR-TC przyniesie gotowy system zwiększający
skuteczność, interoperatywność i bezpieczeństwo łączności PPDR, poprzez
zastosowanie nowych technologii. Projekt dostarczy także danych, które
posłużą do weryfikacji obowiązujących obecnie europejskich norm
łączności.