Niedawno, przy okazji „Międzynarodowego spotkania nt. nowo występujących
chorób i nadzoru nad nimi” (International Meeting on Emerging Diseases
and Surveillance) w Wiedniu, zaprezentowano metody ustanawiania
dwustronnej komunikacji i wykorzystywania potencjału mediów
społecznościowych podczas epidemii choroby zakaźnej.
Prezentacja, przygotowana przez partnerów dofinansowanego ze środków
UE projektu TELL ME, miała unaocznić pracownikom służby zdrowia,
decydentom i przedstawicielom NGO, jak kluczowym elementem w czasie
epidemii jest skuteczna komunikacja medyczna w kontekście oddziaływania
na społeczeństwo i opanowywania choroby. Decydującym wyznacznikiem
następstw epidemii jest zachowanie ludzi i sposób, w jaki reagują na
wprowadzane środki profilaktyczne.
Szerząca się w Afryce Zachodniej plaga Eboli – oraz tempo
rozprzestrzeniania się choroby – uwidoczniły ogromną wagę stanowczych i
ukierunkowanych działań w walce z epidemiami chorób zakaźnych. Ponadto,
kiedy społeczności i rodziny żyją w ciągłym strachu przed zakażeniem,
mylne informacje mogą rozpowszechniać się lotem błyskawicy. Aby ratować
życie, trzeba je – podobnie jak samą chorobę – opanować.
Realizacja projektu TELL ME przypadła zatem w idealnym momencie.
Naukowcy z siedmiu krajów opracowali nowe metody poprawy komunikacji w
czasie kryzysów związanych z chorobami zakaźnymi, takimi jak przypadek
Eboli, który skupił na sobie uwagę świata w 2014 r.
Prace nad projektem rozpoczęły się od zgromadzenia sprawdzonych
informacji na temat zachowań ludzi i reagowania na poważniejsze epidemie
chorób, takich jak grypa. Na podstawie schematów behawioralnych, zespół
zidentyfikował i ocenił nowe metody komunikacji w okresie epidemii.
W szczególności zespół zainteresował się potencjałem mediów
społecznościowych, jako środka dostarczania precyzyjnych i użytecznych
informacji. Niezależnie od tego, czy informacje są ścisłe, czy nie,
rozprzestrzeniają się teraz niczym wirus. Wyniki analizy TELL ME na
temat kryzysu Eboli, która koncentrowała się na Twitterze i objęła
siedem dni we wrześniu, pokazują że opublikowanych zostało 632 712
tweetów i użyto 17 023 hasztagów z wyrażeniem #ebola.
Aby przyniosły efekt, strategie komunikacyjne w czasie epidemii
muszą zatem w pełni uwzględniać zmiany technologiczne, kulturowe i
społeczne. To oznacza, że aby skutecznie wpływać na ludzi i motywować
ich do podejmowania środków profilaktycznych, musi do nich dotrzeć i
przekonać ich komunikat organów odpowiedzialnych za zdrowie publiczne.
Zaprzeczenia i ustne dodawanie otuchy nie wystarczą, ludzi trzeba
nakłaniać.
To niezwykle ważne w pierwszym okresie każdej epidemii. Piętnowanie
Eboli może spowodować, że osoby z podejrzanymi objawami będą się wahać,
czy się zgłosić. Pośród innych, negatywnych skutków strachu wywoływanego
w społeczeństwie można wymienić odwoływanie lotów do krajów dotkniętych
epidemią, co piętrzy problemy logistyczne przed międzynarodowymi
służbami medycznymi i NGO, które próbują w takich sytuacjach zarządzać
kryzysem.
Postępy w naukach biologicznych i informacyjnych stwarzają nowe
możliwości zapobiegania rozprzestrzenianiu się epidemii chorób
zakaźnych, a partnerzy projektu TELL ME starają się zadbać o to, by
zostały one wykorzystane. Strategie i zalecenia w zakresie wytycznych
przedstawione w ramach projektu TELL ME, nad którym prace rozpoczęły się
w 2012 r. i formalnie zakończyły w styczniu 2015 r., pomogą organom
władz publicznych i interesariuszom lepiej przygotować się w przyszłości
na opanowanie każdego typu epidemii.
Więcej informacji:
TELL ME
http://www.tellmeproject.eu/
poleca:
