Zachowanie cyfrowego dziedzictwa kulturowego dzięki projektowi Semantic Web

Ponieważ Internet nieustannie rozrasta się i odgrywa coraz większą rolę w społeczeństwie, zasadnicze znaczenie ma promowanie lepszej archiwizacji danych i dostępu do materiału cyfrowego poprzez projekt Semantic Web. Cyfrowe zachowanie naszego dziedzictwa jest pod tym względem ważnym przedsięwzięciem. W ramach finansowanego przez UE projektu PRODIMA (PRODIMA: Probabilistic data and information integration with provenance management) pracowano nad realizacją tego celu.

Pod względem technicznym naukowcy przystąpili do włączenia informacji probabilistycznych opartych na pochodzeniu do projektu Semantic Web. Pogłębili wiedzę na temat integracji skalowalnych informacji probabilistycznych poprzez zbadanie szczegółowych zasad rodziny Datalog+/- jako języka mapowania w ramach wymiany danych w sieci. Dodatkowo zespół opracował metodę probabilistycznej wymiany danych ontologicznych i przedstawił wyzwania związane z identyfikacją probabilistycznych rozwiązań dla różnych klas szczegółowych zasad.

Prace obejmowały także przeglądanie trzech adnotacji do zdarzeń o pochodzeniu probabilistycznym w celu rozszerzenia wymiany probabilistycznych danych ontologicznych. Polegało to na zbadaniu charakterystyki nieokreślonego pochodzenia do wykorzystania w integracji informacji probabilistycznych w procesie rozumowania. Zespół PRODIMA stworzył ponadto nowe podejście do mapowania usuwania błędów z programu i przyjrzał się rozumowaniu na podstawie pochodzenia o preferencjach w sieci społecznej, podkreślając sposoby skalowalnego odpowiadania na zapytania w tym kontekście.

Mówiąc prościej, zespół znalazł sposób na sensowne radzenie sobie z potężnymi ilościami rozproszonych i niezależnie tworzonych danych w sieci i w innych środowiskach. Ostatecznie pozwoli to zapewnić szybszy, lepszy i łatwiejszy inteligentny dostęp do informacji lub informacji zintegrowanych, przyczyniając się do stworzenia opłacalnych rozwiązań biznesowych.

Osiągnięte postępy w zakresie koncepcji zależnych od pochodzenia przyniesie korzyści ochronie cyfrowej i zarządzaniu danymi naukowymi, ulepszając tym samym organizację zapisów archiwalnych. Oczekuje się, że doprowadzą one do znacznie lepszych strategii ochrony i archiwizacji cyfrowej. Dzięki wynikom projektu ochrona cyfrowego dziedzictwa kulturowego i dostęp do powiązanych informacji staną się prostsze i łatwiej dostępne.