Zważywszy na fakt, że treści wideo online to obecnie połowa ruchu internetowego, a aplikacje do wzbogacania treści pączkują gdzie spojrzeć, ustalenia zespołu – który ujawnia w szczególności, że na sieć CDN (content delivery network) firmy Netflix składa się 233 centrów na sześciu kontynentach – mają kluczowe znaczenie. Dają wyobrażenie, jak będzie ewoluować infrastruktura Internetu w celu zapewnienia przepustowości w przyszłości i ujawniają różnorodność internetowego ekosystemu na świecie, którego specyfika w poszczególnych regionach i na różnych rynkach powinna skutkować odmiennymi strategiami rozwoju.
Różna lokalizacja, odmienna strategia
W kwietniu i maju 2016 r. zespół złożony z pięciu naukowców z Uniwersytetu Queen Mary w Londynie (QMUL) zamówił materiały wideo z uczelnianych komputerów, lokalizując żądania na podstawie rozszerzeń przeglądarki. Naukowcy przeanalizowali ruch na serwerach w każdym regionie, wykazując ostatecznie względne uzależnienie od punktów wymiany ruchu (IXP) w Internecie i serwerów dostawców usług internetowych (ISP).
Poczynione ustalenia ujawniły znaczące różnice między krajami i kontynentami: w Ameryce Północnej sieć Netflix jest obecna równocześnie w wielu lokalizacjach, podczas gdy w Europie serwery są rozmieszczone tylko w kilku lokalizacjach w danym kraju. Zjednoczone Królestwo wyróżnia się jako godny uwagi wyjątek od tej zasady, gdyż tam stan rzeczy jest bardziej podobny to tego w Ameryce Północnej.
Podczas badania tych różnic zespół zauważył, że lokalizacje IXP bazują na kilku lokalizacjach ze znaczną liczbą serwerów, podczas gdy punkty ISP są mniejsze, ale często rozproszone w wielu lokalizacjach. Naukowcy ustalili również, że sam rozmiar punktów dosyć dobrze oddawał rozmaite rynki, na których działa sieć Netflix.
„Badania mają istotne znaczenie, gdyż zapewniają wgląd w sposób funkcjonowania dzisiejszego Internetu” – stwierdził Timm Boettger, główny autor raportu z badań wspartych przez finansowany ze środków UE projekt ENDEAVOUR. „Różne strategie rozmieszczania, jakie zaobserwowaliśmy, wynikają z inherentnych różnic regionalnych, które zmuszają Netflix do dostosowywania swojej strategii, aby zapewnić krótki czas oczekiwania na rozpoczęcie emisji filmu i unikać zawieszania się wideo w czasie odtwarzania. Różnice wynikają nie tylko z tego, na ile sprawnie ISP [dostawca usług internetowych] łączy użytkowników końcowych, ale także, na ile sprawnie różne sieci pośredniczące i ISP łączą się i wymieniają ruchem”.
Postępy
„Badania uwydatniają wagę nadal w znacznej mierze niedocenianego ekosystemu IXP” – zauważył profesor Steve Uhlig, starszy kierownik zespołu i główny badacz projektu finansowanego ze środków programu „Horyzont 2020”. „Tak naprawdę IXP mają kluczowe znaczenie dla wspomagania sieci połączeń o wysokiej prędkości transmisji w Internecie, zwłaszcza na potrzeby podmiotów dostarczających obszerne treści, takich jak Netflix. Wyniki wskazują na potrzebę przeprowadzenia dalszych badań nad IXP, takich jak te w ramach projektu ENDEAVOUR”.
Zdaniem zespołu ENDEAVOUR, lepsze poznanie IXP ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia zasadniczego celu projektu: umożliwienie świadczenia usług o wartości dodanej za pośrednictwem programowalnej sieci komputerowej (SDN), prócz punktów wymiany ruchu w Internecie i innych warstw sieciowych połączeń sprzęgających. Na realizację celu naukowcy mają czas do grudnia 2017 r., na kiedy to zaplanowano zakończenie projektu.
Wyniki prowadzonych w ramach projektu badań nad siecią Netflix pt. „Open Connect Everywhere: A Glimpse at the Internet Ecosystem through the Lens of the Netflix CDN” są dostępne w
witrynie ArXiv.
Więcej informacji:
witryna projektu
poleca:
