poleca:
Oczekuje się, że
natężenie ruchu lotniczego w Europie w perspektywie roku 2050 będzie
szybko rosnąć w związku ze wzrostem populacji, coraz intensywniejszą
konsumpcją i otwieraniem możliwości podróży dla coraz szerszej rzeszy
osób spoza Europy. Wzrost ten napotka jednak na wyzwania w postaci
kurczących się zasobów, rosnących cen paliw kopalnych i coraz bardziej
rygorystycznych przepisów ekologicznych, przez co niezbędna jest wyraźna
wizja sposobu funkcjonowania lotnisk przyszłości. Choć inne inicjatywy
UE, w tym SESAR (Single European Sky ATM Research) i Clean Sky, zajmują
się już niektórymi kwestiami związanymi z wzrostem oczekiwanym do roku
2050, niezbędne są radykalne rozwiązania, które pozwolą zapewnić sprawne
funkcjonowanie lotnisk w tej i dalszej perspektywie.
W tym kontekście finansowany ze środków UE projekt "The 2050+ Airport" (2050AP)
zajął się badaniem rewolucyjnych rozwiązań przygotowujących lotniska na
wyzwania roku 2050 i lat kolejnych. Za cel przyjęto stworzenie 90%
europejskich podróżnych możliwości zrealizowania całej podróży
wewnątrzeuropejskiej w ciągu czterech godzin, licząc czas od drzwi do
drzwi.
Wymaga to dodatkowo lepszych połączeń między kluczowymi węzłami,
większej sieci lotnisk i sprawniejszych powiązań z innymi środkami
transportu. Konieczne jest też płynne integrowanie usług transportowych w
celu skrócenia łącznego czasu podróży z uwzględnieniem wygody
korzystania i wymogów ekologicznych. Rozwinięto trzy koncepcje, które
przyczynią się do realizacji tej wizji i stworzenia lotnisk przyszłości
spełniających te wymogi.
Pierwsza koncepcja dotyczy lotniska szybkiej obsługi, które pozwala
optymalnie wykorzystywać cenny czas poprzez wydajne i efektywne
realizowanie operacji transportu lotniczego. Przedmiotem drugiej
koncepcji jest opłacalność, która ma być osiągnięta poprzez bardzo
niskie koszty operacyjne i optymalną strukturę przychodów. W trzeciej
koncepcji nakreślono wizję lotniska wysoce ekologicznego i
samowystarczalnego energetycznie. Z tą koncepcją nierozerwalnie wiążą
się też kwestie funkcjonowania w sposób neutralny dla środowiska i
minimalizujący hałas.
Zespół wybrał istniejące lotnisko jako punkt odniesienia i
przeprowadził analizę w celu zidentyfikowania wszystkich operacji,
procesów i wąskich gardeł wymagających ulepszenia. Następnie
zdefiniowano metodologię niezbędną do rozwijania nakreślonych koncepcji i
zajęto się ich weryfikowaniem. Wymagało to oceny wartości elementów
składowych koncepcji w kontekście realnych potrzeb zaangażowanych
podmiotów i z uwzględnieniem kluczowych wskaźników wydajności.
Zastosowano też metody analityczne do dalszego sprecyzowania koncepcji i
przeprowadzenia ich oceny ilościowej.
Zorganizowano trzy warsztaty w celu upowszechniania wyników projektu
i weryfikowania wykonalności kreślonej wizji. Europejskie lotniska będą
teraz przygotowane na wymagania przyszłości.
