W powieściach i filmach science fiction niebo często jest pełne pojazdów PAV. Teraz wizja ta jest bliższa rzeczywistości dzięki finansowanemu ze środków UE projektowi "Enabling technologies for personal air transport systems" (
MYCOPTER).
W kontekście budowy pojazdu latającego z funkcją pionowego startu i lądowania uczeni badają wymagane interfejsy człowiek-maszyna i technologie automatyzacji, pamiętając jednocześnie o społeczno-ekonomicznym wymiarze takich rozwiązań.
System osobistego transportu powietrznego (PATS) przyczyniłby się do ograniczenia problemu nadmiernego ruchu ulicznego, co oznaczać będzie oszczędności czasie, zwiększenie produktywności, mniejszą frustrację kierowców oraz większą elastyczność w planowaniu miejskim. Zanim taki system będzie mógł zacząć działać, konieczne jest jednak pokonanie różnych problemów technologicznych i społecznych.
Kluczem do powodzenia PATS są technologie automatyzacji. Autonomiczny lot w przestrzeni miejskiej, w której nie ma gwarancji odpowiedniego zasięgu GPS, bezkolizyjna nawigacja autonomiczna oraz automatyczne wybieranie miejsca lądowania to przykłady najważniejszych wyzwań, z jakimi próbują sobie poradzić uczestnicy projektu MYCOPTER.
Równie ważna jest interakcja między pilotem a PAV. Potrzebne są intuicyjne interfejsy człowiek-maszyna, aby lot być równie łatwy co prowadzenie samochodu. Konwencjonalnego pojazdy nie nadają się do tego celu, dlatego uczestnicy projektu MYCOPTER badają, w jaki sposób należy wzmocnić reakcje pojazdu oraz jak należy szkolić pilotów. Nowe urządzenia kontroli lotu, takie jak kierownica i pedały lub drążki ze sprzężeniem zwrotnym siły uważane są za odpowiednie rozwiązanie dla pilotów posiadających ograniczone doświadczenie w lataniu. Nowe koncepcje zastosowano w różnych symulatorach i przetestowano w różnych scenariuszach lotów.
System PATS oczywiście nigdy nie stanie się rzeczywistością, jeżeli nie zostanie zaakceptowany przez społeczeństwo. W projekcie MYCOPTER prowadzone są analizy społeczno-technologicznych warunków wstępnych i implikacji dotyczących systemu osobistego transportu powietrznego. Przeprowadzono wywiady z czterema grupami fokusowymi w różnych krajach europejskich. Pomogły one poznać oczekiwania społeczne w odniesieniu do takiego systemu oraz jego potencjalnej roli w przyszłym transporcie.
Choć zanim PAV wzbiją się powietrze, trzeba będzie pokonać jeszcze różne problemy, to gotowe są podstawy dla nowej technologii. Rozwiązanie to pozwoli usprawnić ruch w miastach, zmniejszyć zużycie paliwa i skrócić czas podróży, a w efekcie przyczyni się do poprawy jakości życia obywateli UE.
poleca:
