Samolot hybrydowy, łączący najlepsze cechy sterowca, płatowca, śmigłowca i poduszkowca, może okazać się doskonałym rozwiązaniem w wielu dziedzinach. Naukowcy udoskonalili aktualne koncepcje, dzięki serii rygorystycznych testów doświadczalnych i modelowaniu.
Zaprojektowane pod kątem bardzo krótkiego startu i lądowania na dowolnej
nawierzchni samoloty hybrydowe idealnie nadają się do obsługiwania
oddalonych, pozbawionych lotnisk terytoriów. Mogą one znaleźć
zastosowanie w misjach poszukiwawczo-ratunkowych, turystyce wyspiarskiej
oraz w połączeniach biznesowych.
Wykorzystując doświadczenie partnerów projektu oraz sprawny prototyp o pełnej skali, naukowcy przystąpili do testów mających na celu rozwiązanie problemu dotyczącego małej stabilności obserwowanej w określonych warunkach. Dzięki środkom unijnym, w ramach projektu
ESTOLAS zaproponowano architekturę zbliżoną do tzw. "latającego skrzydła" typu mieszanego. Głównym elementem była płaszczyzna centralna w kształcie dysku, miesząca hel, oraz biegnący do jej środka kanał prowadzący do przedziału towarowego. Na krańcach znajdowała się kabina pilota oraz pasażerska, skrzydła i ogon. Na spodzie umieszczono podwozie służące zarówno do startu, jak i lądowania.
Uczestnicy projektu ESTOLAS postanowili zoptymalizować kołnierze aerodynamiczne, aby rozwiązać problem niestabilności w czterech różnych modelach przeznaczonych do przewożenia małego, średniego, dużego i bardzo dużego ładunku. W ramach projektu naukowcy ocenili także działanie maszyn demonstracyjnych w tunelu aerodynamicznym i w testach samolotów zdalnie sterowanych oraz przeanalizowali aspekty dotyczące pasów startowych, bezpieczeństwa i certyfikacji.
Testy aerodynamiczne przeprowadzone na hybrydowym samolocie ESTOLAS dostarczyły ważnych danych na temat siły nośnej. Ponadto zespół ocenił działanie maszyny zarówno przy użyciu aktualnie dostępnych zaawansowanych silników, jak i planowanych koncepcji. Zaproponowany system napędowy otwiera drogę do pionowego startu i lądowania, nawet w przypadku maszyn przeznaczonych do przenoszenia ciężkich ładunków. Zespół zaproponował optymalną architekturę dla przyszłego elektrycznego samolotu ESTOLAS, spełniającego unijne założenia w zakresie transportu.
Koncepcje ESTOLAS przewyższały inne samoloty pod względem zdolności do startu i lądowania na krótkim pasie startowym, na dowolnej nawierzchni. Aby jednak uzyskać przewagę nad tradycyjnymi samolotami także w innych aspektach, zespół zidentyfikował konkretne obszary technologii wymagające dalszych prac.
Przygotowano kompleksową metodologię CAD oraz protokoły do badania i oceny samolotów hybrydowych. Wraz z modelami umożliwiającymi precyzyjne określanie kryteriów wydajności narzędzia te pomogą w rozwijaniu modelu samolotu hybrydowego, który cieszy się już zainteresowaniem na całym świecie.