Badacze tworzą lakier do opakowań spożywczych, który utworzy powłokę zatrzymującą drobnoustroje, wilgoć i tlen, a dodatkowo poprawi właściwości fizyczne i mechaniczne.
Finansowany ze środków UE projekt
SVARNISH
dąży do wykorzystania nanotechnologii w celu poprawy zatrzymywania
drobnoustrojów, tlenu i wilgoci przez istniejące opakowania spożywcze.
Uproszczenie dotychczas stosowanych struktur wielowarstwowych powinno
też ułatwić recykling, a tym samym zmniejszyć wpływ na środowisko i
koszty produkcji takich opakowań.
Obecne prace skoncentrowano na ograniczeniu użycia laminowanych folii wielowarstwowych, których produkcja bywa skomplikowana, i zastąpieniu ich jedną recepturą lakieru, który można łatwo nakładać na różnorodne podłoża. Opracowanie lakieru stanowiącego skuteczną barierę dla tlenu i wilgoci umożliwi wydłużenie okresu przydatności żywności do spożycia (początkowym zastosowaniem docelowym są wyroby piekarnicze), a tym samym zmniejszenie ilości odpadów spożywczych. Inną korzyścią może być ograniczenie użycia metalizowanych folii wielowarstwowych w zastosowaniach wymagających silnej bariery, jako że takie opakowania są kosztowne i trudne w recyklingu.
Przy doborze komponentów uwzględniane jest bezpieczeństwo stosowania w kontakcie z żywnością oraz pożądane właściwości nadawane lakierowi nałożonemu na podłoże foliowe. Efekt bariery gazowej osiągnięto, stwarzając zawiłą ścieżkę dyfuzji gazu z wykorzystaniem minerałów blaszkowatych o wysokim współczynniku wydłużenia (organicznie modyfikowanych nanoglinek). Optymalne złuszczanie blaszek glinki uzyskuje się w procesie polimeryzacji in situ, co wymaga dodawania modyfikatora organicznego zachowującego stabilność w wysokiej temperaturze występującej podczas syntetyzowania wybranego nośnika polimerowego. W zakresie zwalczania drobnoustrojów badana jest możliwość używania kapsułek lotnych olejków eterycznych osadzonych w matrycy polimerowej.
Opracowanie receptury lakieru polega na rozprowadzeniu stworzonego nanokompozytu i wybranego olejku eterycznego, a następnie zoptymalizowaniu mieszanki pod kątem technik druku elastycznego, w tym przypadku fleksografii i druku wklęsłego, stosowanych przy produkcji opakowań spożywczych. Warstwa lakieru stanowiłaby barierę o skuteczności porównywalnej z opakowaniami wielowarstwowymi, a jednocześnie byłaby tańsza w produkcji i łatwiejsza w recyklingu.
Po sprawdzeniu metody pod kątem jakości i bezpieczeństwa żywności partnerzy projektu SVARNISH zajmą się testowaniem prototypów w celu określenia produktów spożywczych, które będzie można pakować nową metodą. Proste i ekologiczne opakowania tworzone dzięki osiągnięciom projektu SVARNISH mogłyby mieć pozytywny wpływ na środowisko dzięki zmniejszeniu zużycia surowców i ilości odpadków spożywczych.