Bezzałogowe statki towarowe

Ze względów środowiskowych, oceaniczne statki transportowe przemieszczają się wolniej, zwiększając w ten sposób liczbę statków; jednocześnie, liczba marynarzy maleje. Rozwiązaniem mogą być częściowo autonomiczne statki towarowe, które mają również zalety komercyjne i środowiskowe.

Celem finansowanego przez UE projektu MUNIN (Maritime unmanned navigation through intelligence in networks) jest opracowanie technicznej koncepcji takich statków i ocena jej wykonalności. Koncepcja projektu odnosi się do dokumentu przedstawiającego wizję konsorcjum europejskiego Waterborne TP, w którym określono różne konieczne modułowe systemy sterowania, komunikacji i wspierania decyzji. Projekt MUNIN skupiający ośmiu członków trwa od września 2012 r. do sierpnia 2015 r.

Wyniki pierwszego okresu sprawozdawczego obejmowały przede wszystkim techniczne zdefiniowanie podsystemów, w tym zarówno modułów pokładowych jak i lądowych. Lista obejmuje zaawansowany moduł czujnika, autonomiczny system nawigacji, autonomiczny system kontroli silnika i monitoringu oraz lądowe centrum kontroli. Razem jednostki te dostarczą wszystkich informacji niezbędnych do kontroli statku podczas dalekomorskiego etapu podróży. Systemy nie będą przeznaczone do zastosowań w portach czy na zatłoczonych szlakach żeglugowych.

Konsorcjum określiło również różne technologie potrzebne do wspomagania pracy personelu lądowego. Operator lądowego centrum kontroli monitoruje kilka autonomicznych statków. Ponadto inżynier wspomaga operatora i opracowuje plany konserwacji urządzeń dla statków. Zespół operacyjny centrum kontroli ma możliwość przejęcia kontroli nad pojedynczym statkiem, wykorzystując w tym celu pomost i system zdalnego sterowania.

Badacze stworzyli warunki umożliwiające przejście do fazy wdrożenia prototypu zaplanowanej w drugim okresie sprawozdawczym.

Projekt MUNIN zdefiniował systemy techniczne niezbędne do wdrożenia koncepcji autonomicznego transportu towarowego opracowanej przez Waterborne TP. Prace powinny przyczynić się do redukcji kosztów, eliminując jednocześnie problemy związane z przebywaniem marynarzy na morzu przez długi czas.